Το τροπάριο αυτό της θ΄ Ωδής της Καταβασίας των Χριστουγέννων συνοψίζει όλο το νόημα των Χριστουγέννων, που αποτελεί και θα αποτελεί σε όλους τους αιώνες ένα μυστήριο παράξενο και παράδοξο, τέτοιο που δεν ξανάγινε ούτε θα ξαναγίνει ποτέ. Το φτωχικό σπήλαιο της Βηθλεέμ παίρνει μυθικές διαστάσεις και γίνεται ουρανός, η Παρθένος γίνεται χερουβικός θρόνος και η άσημη φάτνη ένας χώρος όπου χώρεσε ο αχώρητος Χριστός ο Θεός. Αν αυτό δεν είναι παράξενο και παράδοξο, τότε τι άλλο μπορεί να είναι τόσο παράξενο και παράδοξο;
«Καλή Παναγιά»: Γλωσσολογική, Λαογραφική και Λεξικογραφική Τεκμηρίωση μιας Ελληνικής Ευχής 1. Γλωσσική Ορθότητα Η δομή «Καλή + [κύριο όνομα/προσωνύμιο]» ως ευχή δεν είναι γλωσσικά λανθασμένη όταν το κύριο όνομα χρησιμοποιείται μετωνυμικά για να δηλώσει μια εορτή ή γεγονός. Η ελληνική γλώσσα διαθέτει πολλά παραδείγματα όπου ένα όνομα αγίου ή θρησκευτικής μορφής χρησιμοποιείται για να δηλώσει την αντίστοιχη ημέρα: ◦ «Ο Άγιος Γεώργιος» → η ημέρα της εορτής του Αγίου ◦ «Ο Άγιος Διονύσιος» → η εορτή του Αγίου ◦ «Η Παναγιά» → η ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15 Αυγούστου), καθώς και οι τοπικές πανηγύρεις που σχετίζονται με τη λατρεία της. Η χρήση της φράσης «Καλή Παναγιά» δηλώνει λοιπόν ευχή για καλή γιορτή και όχι προσφώνηση προς τη Θεοτόκο. 2. Λεξικογραφική Τεκμηρίωση Όλα τα βασικά νεοελληνικά λεξικά αναγνωρίζουν τη διττή σημασία του όρου «Παναγιά»: 1. Η Θεοτόκος (κυριολ...