"Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης": Η Ηδονοδοξία στη Σύγχρονη Εποχή

του Α. Λιλιόπουλου

          Η φράση «Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης» εκφράζει την κενότητα που συνοδεύει την προσκόλληση στα εφήμερα. Στη σύγχρονη εποχή, αυτή η αλήθεια αποκαλύπτεται μέσα από την «ηδονοδοξία», την επιθυμία για αναγνώριση και αποδοχή, συχνά εις βάρος της αυθεντικότητας.

         

Ο σύγχρονος άνθρωπος, ιδιαίτερα μέσω των κοινωνικών δικτύων, ζει για τη φήμη και τη δημοφιλία. Μέσα από "likes", σχόλια και αριθμούς ακολούθων, χτίζει μια εικόνα που συχνά δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Αυτή η αναζήτηση επιφανειακής επικύρωσης τροφοδοτεί τη ματαιοδοξία, αφήνοντας την ψυχή του ανικανοποίητη.

          Η ηδονοδοξία, ως ασθένεια του εγωισμού, ενισχύει την ανάγκη του ανθρώπου να κερδίζει θαυμασμό, ξεχνώντας την αληθινή αξία της ζωής: την εσωτερική πληρότητα, τη διαπροσωπική αγάπη και την πνευματική ανάπτυξη. Η αποξένωση που προκαλεί αυτή η τάση είναι βαθιά, καθώς η αποδοχή που κυνηγιέται είναι προσωρινή και εξωτερική.

          Η αντιμετώπιση της ηδονοδοξίας απαιτεί επίγνωση. Ο άνθρωπος πρέπει να στραφεί στα αληθινά και σταθερά, όπως οι αυθεντικές σχέσεις, η αυτογνωσία και η ταπεινότητα. Μόνο τότε μπορεί να βρει νόημα πέρα από τη ματαιότητα, απολαμβάνοντας τη ζωή όχι ως κυνήγι επιβεβαίωσης, αλλά ως διαρκή αναζήτηση εσωτερικής ειρήνης.