Φυσικά και είναι σωστά! Αναφέρονται στο θεωρητικό του ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ!
Όχι όμως ότι είναι λάθος τα απλά απηχήματα (σκέτο ΝΕ)
Τα απηχήματα στη Βυζαντινή μουσική, όπως τα ανανες, νεχεανες, και ανεανες, είναι όντως καταγεγραμμένα στα θεωρητικά έργα του Χρυσάνθου, που καθιέρωσε την Καθαρεύουσα μέθοδο γραφής της Βυζαντινής μουσικής.
Ωστόσο, η χρήση τους στη σύγχρονη πράξη παρουσιάζει διαφοροποιήσεις.
1. Ιστορική αναφορά:
Ο Χρύσανθος καταγράφει τα σύνθετα απηχήματα για να αποδίδονται διαφορετικές τονικές σχέσεις και διαστήματα μεταξύ των ήχων, ενώ τα απλά απηχήματα, όπως το «Νε», χρησιμεύουν ως εισαγωγικά ή επαναληπτικά σημεία, κυρίως για την ευκολία του ψάλτη.
2. Σύγχρονη χρήση:
Σήμερα, η τάση είναι να λέγονται τα απλά απηχήματα όπως το "Νε" ειδικά σε σύντομες ψαλμωδίες, διότι είναι πιο λιτά και εύκολα στην εκτέλεση, χωρίς να αλλοιώνεται το μέλος.
Τα σύνθετα απηχήματα χρησιμοποιούνται κυρίως σε διδασκαλία και θεωρητικά μαθήματα για να εξηγούν τις διαστηματικές δομές και τη μεταβολή ήχων. Όχι όμως ότι είναι λάθος να χρησιμοποιηθούν εν ώρα λατρείας, αντίθετα όταν ο χορός είναι μεγάλος , με τα σύνθετα απηχήματα ο χοράρχης γίνεται περισσότερο αντιληπτός από τους χορωδούς για το τι πρόκειται να ψάλλει!!
Δηλαδή αν πει ένα σκέτο ¨ΝΕ" πρέπει να μαντέψει ο άλλος αν θα πει πλ δ' ή α' η οτιδήποτε άλλο. Αν θα πει όμως "ΑΝΑΝΕΣ" αμεσως καταλαβαίνει ο χορωδός ότι θα πει ΠΡΩΤΟ ΗΧΟ !!
3. Γιατί τα απλά απηχήματα:
Τα απλά απηχήματα (όπως το "Νε") χρησιμοποιούνται κυρίως:
Για λόγους απλούστευσης στις ψαλμωδίες, επειδή είναι ευκολότερα στη μνήμη και στην προσαρμογή κατά την ψαλμωδία.
Είναι επαρκή για να αποδώσουν το απαραίτητο ηχητικό σήμα στον ακροατή χωρίς υπερβολική εστίαση στα διαστήματα.
Συμπερασματικά
η χρήση των απλών απηχημάτων σήμερα θεωρείται σωστή, καθώς εξυπηρετούν τη λειτουργική πράξη, ενώ τα σύνθετα απηχήματα παραμένουν θεμελιώδη για τη θεωρητική κατανόηση της Βυζαντινής μουσικής και δεν είναι και λάθος να εκφέρονται στην λειτουργική.
