Η αγάπη είναι κάτι το έμφυτο, δωρίστηκε από τον ίδιο τον Θεό. Πάνω σε αυτή την αγάπη θεμελιώνεται όλη η ύπαρξή μας.
Είναι κάτι, το οποίο ζητούμε υποσυνείδητα, το αισθανόμαστε όλοι μας σαν ανάγκη τροφής ή δίψας….
Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, μας δίδαξε αυτή την αγάπη, να την αξιοποιήσουμε, να την βάλουμε τελείως μέσα μας, για να μπορέσουμε να εξιλεωθούμε.
Αν μπορέσουμε και ζήσουμε πραγματικά αυτή την αγάπη, καθώς επίσης και να την δώσουμε απρόσκοπτα και ανιδιοτελώς στους αδελφούς μας, θα λάβουμε ΜΕΓΙΣΤΟ δώρο από τον Θεό, θα αισθανόμαστε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι και όχι μόνο.
Αγάπη καθαρή, αμόλυντη, δίχως να έχουμε καμιά υποτιθέμενη ανταμοιβή...πραγματική αγάπη !
Αυτή θέλει ο Χριστός!
Δυστυχώς πολλοί δεν γνωρίζουμε τι είναι ακριβώς αγάπη.
Περιτριγυριζόμαστε από ένα μείγμα διαφόρων σκέψεων και μόνιμων συναισθημάτων, όπως για παράδειγμα κακών επιθυμιών, φθόνου, ζήλιας, εγωισμού, φιλαυτίας και προσδοκιών δίχως καμία απολύτως πνευματική ουσία κατά τέτοιο τρόπο που ξεχνάμε να νοιώσουμε αγάπη προς τον πλησίον.
Δεν είναι καθόλου προσιτό να απαλλαγούμε εύκολα και να αποβάλλουμε μια για πάντα αυτά, που μας έχουν καθηλώσει και μας έχουν στιγματίσει μόνιμα.
Όμως πρέπει να δούμε το υπέρλαμπρο φως της αλήθειας και την ζωντανής πραγματικότητας δηλ. την ΑΓΑΠΗ!
Δύσκολο πραγματικά!! Όχι όμως ακατόρθωτο!!
Πρέπει να προσευχηθούμε, αληθινά, να μετανοήσουμε, να εξομολογηθούμε, να μπορέσουμε να δούμε την αλήθεια από άλλο πρίσμα, να μετανοήσουμε και να δώσουμε άφεση αμαρτιών.
Η συγχώρεση είναι αυτή που θα φέρει την αγάπη, και κατά συνέπεια την ταπείνωση και την αγαλλίαση στην ψυχή μας.
Συχνά συμβαίνει, για να πραγματοποιηθεί η κάθαρση της ψυχής από τα νοσηρά στίγματα και να νοιώσουμε την αγάπη να εισχωρεί στην καρδιά μας, να αποπέμπουμε κάθε κακία και κάθε παθογόνο ψυχικό δηλητήριο.
Δεν μπορεί να εννοηθεί αγάπη, δίχως να έχει εισχωρήσει μέσα μας η συγχώρεση.
Δεν γίνεται να αγαπήσουμε τον πλησίον μας, αν δεν έχουμε παραδεχθεί πάνω του, το αναφαίρετο δικαίωμά του, στην αδυναμία, τον πειρασμό, το λάθος και την αμαρτία.
Θα πρέπει πάση θυσία να το παραδεχθούμε αυτό στον αδελφό μας, ειδάλλως τρέφουμε μέσα μας ένα απέραντο και καταστροφικό εγωισμό, που δύσκολα θα τον καταπολεμήσουμε και θα απελευθερωθούμε από αυτόν.
γένοιτο
Άκης Ν. Λιλιόπουλος
"Βλέπεις, Κύριε, τη λύπη και τα δάκρυά μου... Αν δεν με προσείλκυες με την αγάπη Σου, δεν θα Σε ζητούσα όπως Σε ζητώ. Αλλά το Πνεύμα Σου το Άγιο μου έδωσε το χάρισμα να Σε γνωρίσω και χαίρεται η ψυχή μου, γιατί Συ είσαι ο Θεός μου και ο Κύριος μου και Σε διψώ μέχρι δακρύων."
(Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
